مدیریت آبیاری و وضعیت بستر

برای دستیابی به شرایط بستر مطلوب، مفاهیم زیر باید به طور کامل درک و درک شوند.

● تخلیه آب از آبخوری مستقیماً تحت تأثیر فشار ستون است. هرچه فشار ستون بیشتر باشد، آب بیشتری از آب‌خوری هنگام فعال شدن توسط پرندگان خارج می‌شود. برعکس فشار پایین ستون منجر به تخلیه آب کمتر می شود.

● در طول فرآیند نوشیدن، پرندگان فقط می توانند حداکثر مقدار معینی آب را در منقار خود نگه دارند. اگر بیشتر از مقداری که بتوان در منقار پرنده نگه داشت آب از آب‌خور خارج شد، این مقدار بیش از حد آب به بستر ختم می‌شود. هر چه عرضه بیش از حد بیشتر باشد، عرض و عمق بستر مرطوب زیر خطوط آبخوری بیشتر می شود. اگر آب بسیار کمی از آب‌خور خارج شود، پرندگان می‌توانند به راحتی آب تخلیه شده را در منقار خود نگه دارند. با عرضه بسیار کم یا بدون آب، شرایط بستر در زیر خطوط آبخوری عموماً خشک است.

● بستر خیلی مرطوب یا خیس باعث آزاد شدن آمونیاک، محیط ناسالم، بیماری، افزایش سطح زیرین و عملکرد ضعیف گله می شود. بستر کاملاً خشک ممکن است به این معنی باشد که پرندگان قادر به دریافت آب مورد نیاز برای حداکثر افزایش وزن نیستند.

● هدف ساده پر کردن منقار پرنده در طول فرآیند نوشیدن است اما در عین حال مقدار مازاد عرضه را به حداقل مطلق نگه دارید.

● کلید دستیابی به این هدف، خواندن زباله است. شرایط بستر یا تغییر شرایط بستر را بخوانید و بر اساس آن تنظیمات و تنظیمات فشار ستون آب را انجام دهید. فشار ستون را زمانی که شرایط بستر شروع به خیس شدن کرد، پایین بیاورید و زمانی که شرایط بستر خشک است، فشار ستون را کاهش دهید.